Tot acht jaar geleden was ik ervan overtuigd dat schilderen en ik niet samen gingen. Ondanks mijn creativiteit, was schilderen iets wat ik (nog) niet aandurfde.
Ruim acht jaar geleden ging ik met mijn lieve vriendin mee naar een schildercursus. Niets uitgebreids, maar een korte cursus van vijf avonden. Ik had tot die tijd best wel een angst voor verf. Of liever gezegd: ik had het gevoel dat schilderen en ik niet echt samen gingen. Mijn hele leven heb ik mijn moeder gepassioneerd zien schilderen.
Heerlijk vond ik het om bij haar te zijn op zo'n moment. De geur van terpentine en van verf. Haar kwasten. Al die kleuren... Prachtig! Maar zelf had ik me er nog niet echt toe bewogen om ook eens te gaan schilderen.
Tot dat moment ruim acht jaar geleden. Daar kwam ik, met een klein bescheiden doek. Toch wel eenbeetje spannend! Ik moest eerst maar eens gaan 'spelen' met acrylverf en alle mogelijkheden ontdekken. Spelen met extra's als heavy medium, kanten doeken en gels. Ik heb zelfs de opgedroogde acrylverf die in de doppen van de tubes achterbleef gebruikt.
Ik had geen idee wat ik zou gaan schilderen. Uiteindelijk heb ik een hart geschilderd. Een hart vol kleur en creativiteit en mogelijkheden. Mijn allereerste schilderij...
Reactie plaatsen
Reacties