In een periode vol uitdagingen nam mijn lieve vriendin mij mee naar een schildercursus. Dat was ruim tien jaar geleden. Ik was overtuigd dat schilderen niets voor mij was, maar liet mij meenemen door mijn vriendin om vooral vanuit het oogpunt "ontspanning" een poging te wagen.

Na wat voorzichtige probeersels en vooral veel ontdekken wat verf kan en met name wat ik met verf zou kunnen, ben ik verslaafd geraakt. Verslaafd aan de klodders verf, aan de mooie kwasten, de prachtige kleuren op mijn palet en bij olieverf de geur van terpentine om maar een paar dingen te noemen.

Ik heb voor anderen met liefde portretten van hun dierbaren op doek vastgelegd. En alhoewel ik het een eer vond om op die manier een bijdrage te kunnen leveren aan een herinnering van een dierbare, ben ik na een aantal jaar overgegaan op Urban Sketching.