Mijn ontwikkeling, deel 2

Ik was nog altijd niet in het dorp aan het rondrennen of op stoepranden gaan zitten om te schetsen. Nog altijd vanuit de veiligheid van mijn eigen kleine huisje en van foto's. Ik wist dat ik dit voor mijzelf eerst nodig had om de architectuur, diepte, perspectief en kleur te begrijpen. 

Inmiddels had ik meer Tombow brushpennen aangeschaft en werkte ik in verschillende maten van schetsboeken. Overigens, ik heb een zwak voor schetsboeken. In elke creatieve winkel loop ik direct naar het schap schetsboeken, maar dat even terzijde. 

Op een gegeven moment merkte ik dat ik steeds meer met perspectief wilde doen en ook nog steeds de wens had om live te tekenen. Inmiddels zag ik geregeld de term Urban Sketching voorbij komen en dus ging ik op zoek naar alles wat ik erover kon vinden. Het trok mij steeds meer aan om mijn huisportretjes naar een next level te trekken. Ik ben toen voorbeelden gaan zoeken op Facebook en Youtube. Ik schafte een pallet met aquarelkleuren aan en kocht wat reiskwasten...

En toen weer veel oefenen. Van foto's en nog steeds in de veiligheid van mijn huisje. Op Youtube had ik inmiddels een aantal favoriete kanalen over Urban Sketching gevonden. De een had een mooie stijl van kleurgebruik, de ander een vlotte manier van schetsen. Ik probeerde alles en ging op zoek naar mijn eigen unieke stijl...

Inmiddel heb ik al een aantal keren mijn stoute schoenen aangetrokken om daadwerkelijk live te gaan schetsen. Ook dat vraagt weer oefening en uitzoeken hoe dat werkt. Waar ga je zitten, wat neem je mee (ongemerkt neem je toch te veel spullen mee), hoe schets en schilder je eigenlijk zonder een tafel, hoe kader je het beeld, leren balanceren tussen wat je vasthoudt en wat je om je heen uitstalt, etc. ... Een mooie ontdekkingsreis want het leren verveelt nooit.